Victor Kersten
Speler sinds 1983
Mijn vader speelde ook toneel en was bovendien voorzitter van het, mede door hem opgerichte, NHCA, een overkoepelend orgaan voor alle amateurverenigingen. Vanuit die positie bezocht hij bij andere verenigingen toneelvoorstellingen om jubilarissen een speldje op te prikken en toe te spreken.
De uitnodigingen om die mensen te huldigen gingen vaak gepaard met extra toegangskaarten voor de voorstellingen. Graag ging ik met hem mee en bezocht ik in veel Noord-Hollandse dorpen de voorstellingen waarbij mensen gehuldigd werden. Wat leek het mij leuk om met toneel mee te doen, maar leek het mij ook eng om op toneel te staan. Ik was in die tijd behoorlijk bleu en stel je toch eens voor dat ik op het toneel een meisje moest zoenen zoals ik vaak gezien had in toneelstukken.
Na mijn trouwen kwam ik in Wervershoof wonen en wilde graag inburgeren. Natuurlijk bezocht ik gelijk de jaarlijkse voorstelling van toneelgroep ‘Europa’. Het was de jubileumvoorstelling; 75 jaar toneel Onderdijk/Wervershoof in 1982. Na afloop was ik enthousiast en gaf mij op om lid te worden. Het jaar daarop, 1983, speelde ik mee als jonge dokter in het stuk ‘Zorg voor mijn kinderen’.
Ik heb door toneel veel van mijn schroom overwonnen en mij beter durven uiten. Eenmaal met het toneelvirus besmet, kan ik het niet meer laten. Ik heb sindsdien in de meeste stukken meegedaan en ook aan extra eenakters meegedaan waarmee we op verschillende plaatsen in de omgeving speelden.
Nog steeds doe ik graag mee en daarnaast zijn er altijd dingen die voor het toneel nodig zijn en waarvoor je je kunt inzetten om op die manier betrokken te zijn. Denk aan: Decorbouw, bestuurswerk, rekwisieten, licht en geluid, soufleren, de loterij, kleding, grime en kappen van tonelisten enz.
Toneel is een groot verbond met je mede tonelisten, maar wat heb ik er veel door geleerd en gekregen!